Jeroen Blankert

 

Jeroen Blankert (1966) groeide op tussen terpentine, ezels en paletten. Vader Barend Blankert en moeder Koos van Keulen zijn belangrijke Nederlandse figuratieve schilders. Eigenlijk wijdde bijna iedereen uit de familie Blankert zijn of haar leven aan de kunst, zo niet als schilder, dan toch als graficus of op zijn minst als kunsthistoricus. Niet voor niets staat schilder H. W. Mesdag ergens in dezelfde stamboom.

Het kon niet anders of Jeroen, de jongste loot aan de stam, zou ook iets beeldends gaan doen. Dat deed Jeroen dus niet. Jeroen wilde drummer worden. Hij vertrok naar Amsterdam om te gaan studeren aan het Sweelinck conservatorium. Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en talent laat zich niet verloochenen – nog voor hij zijn studie afgerond had, stond hij al te schilderen.

En zo betrad hij het volwassen leven met een drumstok in de ene en een penseel in de andere hand. Als vrijbuiter gezegend met een enorme dadendrang en een afkeer van het gereguleerde werkende bestaan raakte hij verzeild in verschillende avonturen. Hij schilderde decors, drumde voor Ellen ten Damme, Joop van den Ende en Bettie Serveert, is al weer geruime tijd uitbater van het ongeëvenaarde Amsterdamse cultuurpaleisje De nieuwe Anita, en runde tijdelijk ook zijn eigen galerie, Foie gras.